Document Type : Original Article
Authors
1 Assistant Professor, Department of Political Science, Payame Noor University, Tehran, Iran.
2 Instructor, Department of Political Science, Payame Noor University, Tehran, Iran.
Abstract
Keywords
Main Subjects
Article Title [Persian]
Authors [Persian]
در این مقاله، بازنگری راهبردی ایران به سمت سازمان همکاری شانگهای و بلوک بریکس در چارچوب محیط سیاسی بینالمللی در حال تغییر مورد بررسی قرار گرفته است. با تکیه بر چارچوب واقعگرایی نئوکلاسیک، فشارهای ساختاری و عوامل داخلی کلان که تصمیم های سیاست خارجی ایران را در همکاری با این دو نهاد متأثر می سازند، تجزیه و تحلیل شده اند. مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل کیفی و مطالعه منابع اولیه و ثانویه، درک جامعی از بازآرایی ژئوپلیتیک ایران در سیاست نگاه به شرق فراهم میکند. یافته های مقاله نشان می دهد که مسیر تهران به سمت سازمان همکاری شانگهای و بریکس با ترکیبی از انگیزههای اقتصادی، دیپلماتیک و راهبردی هدایت می شود. به لحاظ اقتصادی، پیوند با سازمان همکاری شانگهای و بریکس به ایران فرصتهای تجاری بیشتر، افقهای سرمایهگذاری و سازوکارهای مالی جایگزین در پسزمینه تحریمهای غربی ارائه میدهد. از نظر دیپلماتیک، این ارتباطات، موقعیت منطقهای و بینالمللی ایران را تقویت کرده و سکوهایی برای گفتوگو و همکاری راهبردی در اختیار تهران قرار میدهد. از نقطه نظر راهبردی، نزدیکی تهران به سازمان همکاری شانگهای و بریکس، اثرات عمدهای بر توازن قدرت غرب آسیا و ساختارهای قدرت جهانی دارد و نشاندهنده گذار به سوی نظم جهانی چندقطبی است. مقاله همچنین چالشهای چندوجهی را که ایران در این گذار راهبردی با آن روبرو است، کشف میکند، که از مدیریت اولویتهای متفاوت در سازمان همکاری شانگهای و بریکس تا سازگاری اهداف داخلی با بلندپروازی های جهانی را شامل م یشود. در اصل، این مقاله بر روی راهبرد سیاست خارجی تطبیقی ایران در نظم جهانی در حال تغییر نور میافکند. با پاسخدهی به پرسش های مرتبط با انگیزهها، منافع و چالشهای بازنگری راهبردی ایران به سمت سازمان همکاری شانگهای و بریکس، پژوهش حاضر، بینشهایی در مسیر آینده پویاییهای ژئوپلیتیک در غرب آسیا و فراتر از آن ارائه میدهد.
Keywords [Persian]