Iran and Central Asia: A Cultural Perspective

Kiani, Davood

Iran and Central Asia: A Cultural Perspective

Author

Davood Kiani

Abstract

One of the most important tools utilized by states to maximize their impact in foreign affairs is public diplomacy and to this extent, public diplomacy is considered a source of soft power. The robust use of public diplomacy can enhance and reinforce the soft power of countries. Central Asia is among the regions that have an ever increasing relevance to regional and international affairs in the aftermath of the collapse of the Soviet Union, and is currently considered a critical subsystem for our country. The foreign policy of the Islamic Republic of Iran towards this region is, on one hand, built on the foundation of converging factors in political, economic, and cultural arenas and looking towards opportunities for influence and cooperation. On the other hand, considering the divergent components, it also faces challenges and threats, the sum of which continues to effect the orientation of Iranian foreign policy towards the region. This article will study Iranian public diplomacy in this region and examine the opportunities and challenges, as well as, provide and proper model for a successful public diplomacy in the region of Central Asia, while taking into account the Islamic Republic of Iran’s tools and potential.

Keywords

20.1001.1.20088221.2015.4.16.3.5

Article Title [Persian]

ایران و آسیای مرکزی: چشم انداز فرهنگی

Abstract [Persian]

یکی از مهمترین ابزارهای مورد استفاده کشورها برای تاثیرگذاری بیشتر در عرصه سیاست خارجی، دیپلماسی عمومی است و در این رابطه قدرت نرم، منبع دیپلماسی عمومی تلقی می‌شود. با گسترش دیپلماسی عمومی، قدرت نرم یک کشور می‌تواند بهبود یافته و تقویت شود. در این میان، آسیای مرکزی از جمله مناطقی است که به دنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، از جایگاهی روز افزون در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی، برخوردار گشته است و اکنون به عنوان یکی از مهم‌ترین زیر سیستم‌های منطقه‌ای کشورمان به شمار می‌رود. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در این منطقه، از یک سو بر پایه عوامل همگرایی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، از فرصت‌ها و زمینه‌های نفوذ و همکاری، برخوردار است و از طرف دیگر با توجه به عوامل واگرایی با چالش‌ها و تهدیداتی مواجه می‌باشد که برآیند این امر، همواره در جهت‌گیری سیاست خارجی ایران در منطقه آسیای مرکزی، تأثیرگذار بوده است. این پژوهش به دنبال بررسی سیاست فرهنگی ایران در این منطقه و فرصت‌ها و چالش‌های آن و نیز، ارائه الگویی مناسب برای سیاست فرهنگی موفق در منطقه آسیای مرکزی، با توجه به امکانات و ابزارهای جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.

Keywords [Persian]