The International Court of Justice and its role in the legal relations between Iran and the United States

Document Type : Original Article

Author

M.A. student in International Law, Faculty of Divinity, Political Science and Law, Science And Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. And M.A. Graduate in Democracy and Human Rights, The Institute for Social Sciences and Humanities, The Hague, Netherlands.

Abstract

This article explores the role of the International Court of Justice (hereafter ICJ) in the relations between Iran and the United States (hereafter U.S.), with reference to the last disputes between the two countries over the 1955 Treaty of Amity, Economic Relations and Consular Rights. The article argues that the ICJ has both jurisdiction (Ratione Materiae) and substantive competence (Merits) to adjudicate the case, based on the trans-analytical method. The article draws on the past judgments of the ICJ in similar cases between Iran and the U.S., such as the Case Concerning US Diplomatic and Consular Staff in Tehran, the Case Concerning the Aerial Incident, and the Case Concerning Oil Platforms, to support its findings. The article also discusses the implications of the U.S. decision to terminate the Treaty of Amity and to challenge the ICJ’s jurisdiction. The article predicts that the ICJ will establish its judgment based on Article 10 of the Treaty of Amity, which affirms the principle of free trade, and conclude that the U.S. sanctions violate the Treaty of Amity.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

نقش دیوان بین المللی دادگستری در روابط حقوقی میان ایران و ایالات متحده آمریکا

Author [Persian]

  • فرامرز یادگاریان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. و دانش آموخته کارشناسی ارشد دموکراسی و حقوق بشر، انستیتو علوم اجتماعی و انسانی، لاهه، هلند.
Abstract [Persian]

این مقاله به بررسی نقش دیوان بین المللی دادگستری در روابط ایران و ایالات متحده با اشاره به آخرین اختلافات دو کشور در خصوص معاهده مودت، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی 1955 می پردازد. این مقاله استدلال می کند که دیوان بین المللی دادگستری دارای هر دو صلاحیت، یعنی صلاحیت در رسیدگی (استماع) و همچنین صلاحیت ماهوی برای رسیدگی به این پرونده است. روش تحقیق در این مقاله روش فرا تحلیلی است. این مقاله برای حمایت از یافته‌های خود از احکام گذشته دیوان بین‌المللی دادگستری در پرونده‌های مشابه بین ایران و ایالات متحده، مانند پرونده کارکنان دیپلماتیک و کنسولی ایالات متحده در تهران، پرونده مربوط به حادثه هوایی، پرونده مربوط به سکوهای نفتی و پرونده دارایی های ایران استفاده می‌کند. این مقاله همچنین پیامدهای تصمیم ایالات متحده برای پایان دادن به معاهده مودت و به چالش کشیدن صلاحیت دیوان را مورد بحث قرار می دهد. این مقاله نشان می دهد که استدلال دیوان بین المللی دادگستری مبتنی بر ماده 10 معاهده مودت خواهد بود که اصل تجارت آزاد را تأیید می کند و نتیجه گیری خواهد نمود تحریم های ایالات متحده ناقض عهدنامه مودت است.

Keywords [Persian]

  • عهدنامه مودت روابط تجاری و حقوق کنسولی ۱۹۵۵
  • دیوان بین المللی دادگستری
  • پرونده دارایی های ایران
  • برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)
  • اختلافات حقوقی میان ایران و ایالات متحده

Files

History

  • Receive Date: 02 December 2021
  • Accept Date: 25 January 2022

Share

How to cite

Statistics