The Syrian Kurds: Minority – Majority Relationship

Salimi, Arman; Nasri, Ghadir

The Syrian Kurds: Minority – Majority Relationship

Authors

Abstract

Following the start of clashes between the state, salafi and Kurdish forces in Syria and the resulting intensification and prolonging of the civil crisis (2011-2013), the role and approach of the Kurds in the Syrian political equations has attracted substantial attention. The Syrian Kurds have gained control of the majority of the Kurdish areas of the country and pursue their freedom and civil rights through the two movements of “Kurdish National Council” and “People’s Council of Western Kurdistan”. Practical examination of the future of the Kurdish demands in relation to the Kurds’ capabilities and weaknesses is of great importance. The reality is that in the aftermath of the Iraq war in 2003, Syrian Kurds’ demands for protection of their identity rights have increased dramatically. But the path to realization of such demands, including local administration of their areas and creation of federal regions, is impeded by a number of domestic, regional and international obstacles. Regional complexities and international necessities have turned the Kurdish subject into a problem. In the present article, the likely solutions to this problem are examined and the focus will be placed on the question, given a number of hard power and soft power capabilities and difficulties the Syrian Kurds have, which of the three options of integration, autonomy or independence is available to them? Examination of these scenarios needs proper models and also new data. On this basis, we will use the “ethnic minorities weight measurement model” to test the hypothesis that the soft power and hard power potentials of the Syrian Kurds, along with the security considerations of the powers involved in Syria, have served as an obstacles on the way to independence for Syrian Kurds, diminish the possibility of their autonomy and driven them towards becoming a powerful cluster in the framework of the Syrian Arab Republic”.

Keywords

20.1001.1.20088221.2015.5.18.5.4

Article Title [Persian]

کردهای سوریه: روابط اقلیت-اکثریت

Abstract [Persian]

;
در پی وقوع درگیری بین نیروهای دولتی، سلفی‌ها و کردهای سوریه و در نهایت تشدید و تطویل بحران داخلی سوریه (٢٠١٣-٢٠١١)، نقش و رویکرد کردهای سوریه در معادلات سیاسی این کشور مورد توجه زیادی قرار گرفته است. کردهای سوریه در حال حاضر کنترل سیاسی و اداری بیشتر مناطق کردنشین را در دست گرفته‌اند و در قالب دو جنبش «شورای ملی کردهای سوریه» و « شورای خلق غرب کردستان» در پی کسب آزادی و حقوق مدنی خود هستند. در این میان، بررسی واقع‌بینانه بودن خواسته‌های کردها با توجه به ظرفیت‌ها و دشواری‌های پیش روی آنها در تحولات آتی سوریه مسئله‌ای بسیار مهم است. واقعیت این است که در سال‌های پس از 2003 و با تثبیت جایگاه کردهای عراق در سطح داخلی این کشور، موجی از تقاضاها از سوی کردهای سوریه برای دفاع و ابراز هویت خود به نقطه حساسی رسیده است. اما در مسیر تحرک کردهای سوری برای کسب خواسته‌هایشان مانند اداره محلی مناطق و یا ایجاد منطقه فدرال در مناطق کردنشین مجموعه‌ای از دشواری‌های داخلی، منطقه‌ای و بین المللی وجود دارد. پیچیدگی‌های منطقه‌ای و الزامات بین المللی، اکنون موضوع کردها را به یک مسئله تبدیل کرده است. در مقاله حاضر، راه حل‌های احتمالی این مسئله وارسی می‌شود و بر این پرسش تمرکز می‌کنیم که با توجه به مجموعه‌ای از پتانسیل‌ها و دشواری‌های سخت افزاری و نرم افزاری، کردهای سوریه کدام یک از گزینه‌های ادغام، خودمختاری و استقلال را در پیش دارند؟ طبیعی است که پردازش و آزمون هریک از سناریوها مستلزم الگویی مناسب و داده‌های گوناگون و جدید است. بر همین اساس از «الگوی سنجش وزن اقلیت‌های قومی» بهره خواهیم گرفت تا این فرضیه را مورد آزمون قرار دهیم: قابلیت‌های سخت افزاری و نرم افزاری کردهای سوریه در کنار ملاحظات امنیتی قدرت‌های دخیل در امور سوریه، مانع استقلال و نیز باعث کم‌رنگ شدن احتمال خودمختاری کردهای سوریه شده و آن‌ها را به سمت خوشه‌ای پرتوان در قالب جمهوری عربی سوریه سوق می‌دهد.

Keywords [Persian]