Author
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
هدف اصلی این نوشتار، بررسی و تحلیل مواضع سیاسی و ایدوئولوژیک دو کشور ایران و ترکیه در قبال انقلابهای عربی است. انقلابهای عربی تا چه اندازه بر چگونگی سطح همکاریها و اختلافهای دو کشور تأثیرگذار بوده است؟ به تبع؛ سیاست عثمانیگری جدید ترکیه پس از روی کارآمدن اسلامگراها به عنوان قرائت و گفتمان جدید سیاست خارجی ترکیه، بر ساحت روابط آنکارا- تهران تأثیر عمیقی گذاشته است. به معنای دقیق کلمه این سیاست جدید و آفاق استثناگرایانه ترکی، در قاموس راهبرد اسلامگرایان حزب عدالت و توسعه در این کشور تا حد زیادی کنشگری و قدرت درحال ظهور ایران را در خارمیانه با چالشی جدید روبرو کرده است. از همین منظر، فرضیه اصلی این نوشتار این گونه مطرح میشود که، گفتمان عثمانیگری جدید ترکیه در قبال انقلابهای عربی اخیر منطقه باعث تناقضهای رفتاری دو کشور در محیط سیاسی و امنیتی جدید خاورمیانه شده است.
Keywords [Persian]