Author
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
این مقاله تلاش دارد تا با به کارگیری تحلیل گفتمان به عنوان چارچوب تحقیق، سیاست خارجی ایران را مورد بررسی قرار دهد. تحلیل گفتمان در سیاست خارجی بیشتر بر اساس زبان و بیان سیاست گذاران صورت میپذیرد. تحلیل گفتمان علاوه بر گفتگو ها و سخنرانیها از طریق رفتارهای اجتماعی نیز قابل انجام است. در این مقاله نویسنده به تشریح گفتمانهای سیاسی اصلی میپردازد که هویت ایرانی و رفتار سیاست خارجی بعد از انقلاب را تشکیل میدهد. این گفتمانها باعث ایجاد زبانی انقلابی در سیاست خارجی ایران شدهاند و به رفتارهای سیاست خارجی کشور معنا بخشیدهاند. فرضیه این مقاله آن است که سیاست خارجی ایران در ابتدا و پیش از شروع گفتگو با جامعه بینالملل گفتمانی انقلابی را به عنوان منبع اصلی تعریف هویت و مصالح خویش برگزیده است. سپس این هویت منتخب (در سطح داخلی) گاهی بر اساس محیط تهاجمی یا غیر تهاجمی در سطح بینالملل شدیدتر یا متعادلتر شده است. مفهوم گفتمان هم در سطح بینالملل و داخلی میتواند به فهم ما از رابطه مقابلهای و غیر مقابلهای میان ایران و کشورهای غربی بعد از انقلاب کمک کند.
Keywords [Persian]