The Formative Process of Post-Revolutionary Iranian Foreign Policy: 1979-1982

Shoori, Mahmood

The Formative Process of Post-Revolutionary Iranian Foreign Policy: 1979-1982

Author

Mahmood Shoori

Abstract

The Islamic Revolution of 1979 in Iran led to serious differences and disputes between the new revolutionary government on the one hand and major world powers as well as countries in the region on the other. Many analysts have, attributed this to the idealism of Iran’s revolutionary leaders and their attempts to export the revolution. Often in these works, without paying attention to the events of the years after the revolution, the roots of this aggressive foreign policy are sought in the thoughts and actions of the new revolutionary leaders. This paper, while criticizing this approach, will seek to confirm the hypothesis that the foreign policy of the Islamic Republic of Iran was molded principally by actions and reactions that took place between 1980 and 1983 between Iran and the aforementioned nations. In other words, the new foreign policy was not created to be inherently aggressive, but a series of interactive communications, in the outlined time period, have influenced the contours of this new identity.

Keywords

20.1001.1.20088221.2015.4.15.4.4

Article Title [Persian]

فرایند تولد سیاست خارجی ایران ١٣٦١-١٣٥٨

Abstract [Persian]

انقلاب اسلامی سال ١٣٥٧ در ایران موجب بروز تعارضات و اختلافات جدی میان دولت جدید انقلابی و بسیاری از قدرت‌های بزرگ و همچنین کشورهای منطقه گردید. دلایل بروز این وضعیت در آثار بسیاری از تحلیل‌گران سیاست خارجی ایران در سال‌های بعد به آرمان‌گرایی رهبران انقلابی ایران و تلاش آنها برای صدور انقلاب خود به سایر کشورها نسبت داده شد. اغلب این آثار بدون توجه به رویدادهای سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب، ریشه‌های این سیاست خارجی تهاجمی را تنها در اندیشه و عمل رهبران جدید انقلابی جستجو کرده‌اند. مقاله حاضر با نقد این رویکرد، تلاش می‌کند تا برای تأیید این فرضیه استدلال کند که ابعاد تهاجمی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران عمدتاً در مجموعه کنش‌ها و واکنش‌هایی شکل گرفت که طی سال‌های ١٣٥٨ تا ١٣٦١ میان ایران و کشورهای ذکر شده به وقوع پیوست. به عبارت دیگر، سیاست خارجی جدید ذاتاً تهاجمی متولد نشد، بلکه مجموعه‌ای از پیام‌های دوسویه در دوره زمانی مشخص شده، در شکل دادن به این هویت جدید مؤثر بوده‌اند.

Keywords [Persian]